اندرکنش بین خاک و شالوده یکی از چالش­های مهندسی ژئوتکنیک می­‌باشد. بدلیل رفتار پیچیده­ خاک زیر شالوده در تحلیل و طراحی­‌ها، در کارهای مهندسی غالباً بستر با مدل ساده‌­ای بنام Winkler جایگزین می­‌گردد. در این مدل خاک بستر توسط فنرهایی با ثابت Ks معرفی می‌­شود. به این عددِ ثابتِ فنر، ضریب واکنش بستر می­‌گویند. ضریب واکنش بستر رابطه‌­ای مفهومی بین فشار و تغییر شکل خاک است که به وسعت در تحلیل سازه‌­ی اعضای پی مورد استفاده قرار می­‌گیرد. استفاده از ضریب واکنش بستر بدلیل سادگی و صرفه­‌جویی در زمان محاسبه‌­ی کامپیوتری، در بین طراحان پر­کاربرد می­‌باشد. اما مسئله‌­ی اصلی تخمین مقدار Ks است. مقدار Ks تنها تابعی از شرایط سختی خاک بستر نیست، بلکه به عواملی همچون بعد شالوده، سختی شالوده و سازه، عمق شالوده، عمق لایه یا لایه‌های زیرین، نوع و شکل بارگذاری و همچنین محل مورد نظر جهت تخصیص مقدار Ks در زیر شالوده وابسته می­‌باشد. لذا تخمین مقدار Ks یکی از چالش برانگیزترین مسائل ژئوتکنیک است، تا آنجا که حتی با گذشت زمان و استفاده‌­ی همه جانبه از Ks ، ناسازگاری در روش­های تعیین آن هنوز مشاهده می‌­گردد. با مطالعات عددی انجام شده بر روی پی­‌های گسترده، دیده شده است که در نظر گرفتن مقدار ثابت برای Ks در طول پی، خطای قابل ملاحظه‌­ای را در محاسبه­‌ی لنگر خمشی ماکزیمم در فونداسیون ایجاد خواهد کرد.